Αίνιγμα παραμένη η ανεξήγητη εξαφάνιση της 46χρονης Μαρίας Αγγελακούδη η οποία χάθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2024 από τη Θεσσαλονίκη, μετά την τελευταία επικοινωνία με φιλικό της πρόσωπο. Από εκείνη την ημέρα, δεν υπάρχουν ίχνη της και το κινητό της τηλέφωνο έχει απενεργοποιηθεί.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, η γυναίκα είχε αναζητήσει καταφύγιο σε χώρο για κακοποιημένες γυναίκες τον Σεπτέμβριο.
Η οικογένειά της, όπως αποκαλύφθηκε στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ», καθυστέρησε να δηλώσει την εξαφάνιση, με την καταγγελία να γίνεται μόλις τον Φεβρουάριο στην Αλεξανδρούπολη, την πόλη καταγωγής της.
Ο φίλος της αγνοούμενης που τη φιλοξενούσε στην Καλαμαριά μίλησε στην κάμερα της εκπομπής και ξεκαθάρισε τη σχέση του μαζί της.
«Με τη Μαρία γνωριστήκαμε στην Αριστοτέλους μέσω μιας κοινής γνωστής που με παρακάλεσε να τη φιλοξενήσω. Την πρώτη ημέρα είχε έρθει μαζί με έναν άνδρα που δεν ήταν σχέση της. Εκείνος την ήθελε αλλά η Μαρία όχι. Ζητούσε μάλιστα να μείνει και εκείνος στο σπίτι μου και αρνήθηκα. Με την Μαρία δεν είχαμε ερωτική σχέση. Μου απαγόρευε να μπω στο δωμάτιό της, είτε ήταν μέσα είτε όχι. Σταδιακά άρχισε να έρχεται στους δικούς μου χώρους και να μιλάμε. Έξω δεν είχαμε βγει ποτέ μαζί. Καυγαδίζαμε μόνο για το θέμα της πόρτας και της έλεγα ότι θα έπρεπε να είναι ανοιχτή, να μπορούμε να πούμε καμιά κουβέντα. Μια φορά τον Αύγουστο που μπήκα στο δωμάτιο, η Μαρία έπαθε κρίση και δεν μπορούσα να την ηρεμήσω με τίποτα. Αναγκάστηκα να την χτυπήσω στα πόδια και στα χέρια. Πριν από αυτό ποτέ δεν την είχα αγγίξει, ούτε την είχα πιέσει για ερωτικό σκοπό», λέει χαρακτηριστικά.
Μετά από αυτό το περιστατικό όπως αναφέρει εξαφανίστηκε για είκοσι ημέρες και όταν γύρισε ήταν χτυπημένη στον ώμο και χωρίς το σάκο της.
«Την Μαρία την νοιαζόμουν. Ήταν καλό παιδί. Εκείνες τις ημέρες δεν την είχα βρει πουθενά. Πρώτη φορά έλειψε για τόσες ημέρες. Εκείνο το διάστημα ήμασταν πολύ καλά».
Η δημοσιογράφος του είπε ότι και τον Ιούλιο η Μαρία είχε πάει στους δικούς της στην Αλεξανδρούπολη με χτύπημα στον ώμο. Ο φίλος της ξαφνιάστηκε και αντέδρασε αμήχανα.
«Το σημάδι το απέκτησε, όταν την χτύπησα τον Αύγουστο. Ότι πήγε τον Ιούλιο στους γονείς της, δεν το γνώριζα».
«Εξαφανιζόταν χωρίς να μου λέει τίποτα. Το έκανε συχνά αλλά όχι για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα», λέει ο φίλος της Μαρίας Αγγελακούδη που την φιλοξενούσε στο σπίτι του λίγο πριν ανοίξει η γη και την καταπιεί.
«Τον σάκο της τον κόκκινο της τον έκλεψαν και τη χτύπησαν. Όλα της τα πράγματα τα έβαζε εκεί. Το κινητό της, τα χρήματα της, όλα. Η Μαρία έλεγε ότι το χτύπημα στον ώμο της το προκάλεσα εγώ αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Κόντεψα να το πιστέψω κι εγώ κάποια στιγμή. Από την πρώτη στιγμή το λέω ότι εγώ την είχα χτυπήσει μόνο στα πόδια και στα χέρια. Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά. Το χέρι της δεν ήταν σπασμένο και από όταν γύρισε κάναμε μαζί φυσικοθεραπείες. Την έτριβα εγώ».
«Όταν γύρισε ήμασταν καλά αλλά χάθηκε πάλι»
Επιμένει πως τον Ιούλιο αποκλείεται να είχε θέμα στον ώμο, τότε που πήγε στην Αλεξανδρούπολη.
«Τις ημέρες που γύρισε ήμασταν πολύ καλά μαζί. Καθόμασταν και αγκαλιά και δεν τσακωνόμασταν καθόλου. Ξαφνικά όμως χάθηκε πάλι, χωρίς να με πάρει τηλέφωνο και χωρίς να μου πει τίποτα. Πρέπει να ήταν 28 Σεπτεμβρίου. Δεν πήρε καν τα πράγματα της μόνο την τσάντα της. 3 Οκτωβρίου με πήρε τηλέφωνο από το κινητό της».
Η δημοσιογράφος της εκπομπής του υπενθύμισε πως είχε αναφέρει ότι το κινητό της το είχαν κλέψει.
Φανερά μπερδεμένος, εξήγησε πως είχε προμηθευτεί ένα άλλο κινητό από κατάστημα στην Εγνατία και πως άκουσε στην εκπομπή από τη δικηγόρο της ότι, στα τέλη Σεπτεμβρίου, είχε κάνει και την τελευταία ανάληψη χρημάτων από τον τραπεζικό της λογαριασμό.
«Δεν ξέρω τι έχει γίνει ακριβώς αλλά 3 Οκτωβρίου με πήρε από το νούμερο της. Δεν μου είχε πει πολλά πράγματα μόνο με ρώτησε αν μπορούσε να γυρίσει. Τότε της μίλησα άσχημα, την έβρισα και τη ρώτησα γιατί έφυγε πάλι χωρίς να μου πει τίποτα. Εκείνη έκλεισε το τηλέφωνο και από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, τίποτα», καταλήγει.
Η κάμερα του «Τούνελ» βρέθηκε στο σπίτι του μυστηρίου
Η Μαρία Αγγελακούδη ζούσε σε αυτό το σπίτι, λίγο πριν εξαφανιστεί. Ο φίλος και συγκάτοικός της παρουσίασε τα αντικείμενα που άφησε πίσω της, καθώς και τον προσωπικό χώρο της Μαρίας, ο οποίος προκαλούσε συχνά εντάσεις μεταξύ τους.
«Εδώ που βλέπετε είναι η σπασμένη πόρτα του δωματίου που έμενε η Μαρία. Αυτή την τοποθετούσε με τρόπο για να μην μπαίνω εγώ μέσα και πάντα χτυπούσα αν ήθελα κάτι. Αυτές οι βαλίτσες έχουν μέσα τα πράγματά της, εδώ στην ντουλάπα τα υπόλοιπα. Είχε και τα καλλυντικά της που τα πέταξε ο νέος συγκάτοικος μου για να βάλει τα πράγματά του. Αυτός πριν ένα μήνα περίπου έφυγε».
