«H Ελλάδα πρέπει να γίνει μια πιο δίκαιη χώρα. Αυτό είναι δεδομένο. Ένας από τους λόγους που χρεοκοπήσαμε το 2010 ήταν και το ότι δεν φροντίζαμε όσο έπρεπε τις νεότερες γενιές. Για μένα μια ατομική έννοια που πρέπει να εντυπωθεί στο πολιτικό λεξιλόγιο, αλλά όχι μόνο, ίσως και στον συνταγματικό μας χάρτη, είναι η έννοια της διαγενεακής αλληλεγγύης, δηλαδή της διαρκούς φροντίδας που πρέπει να δείχνουν οι μεγαλύτερες γενιές, οι παλαιότερες γενιές, προς τους νέους ανθρώπους. Αν συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι η Ελλάδα και ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος βιώνει ένα οξύ δημογραφικό πρόβλημα, δηλαδή μειώνονται οι νεότεροι άνθρωποι, είναι όλο και περισσότεροι οι μεγαλύτεροι άνθρωποι, νομίζω ότι πρέπει να σκεφτούμε πάρα πολύ σοβαρά, πώς θα διασφαλίσουμε ότι θα υπάρχει η αναγκαία συμμετοχή των νεότερων ανθρώπων στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Να ακούγεται δηλαδή η φωνή των νέων, να συνδιααμορφώνουν πολιτικές, να μην διαμορφώνουμε μόνο εμείς οι μεγαλύτεροι πολιτικές για τους νέους, διότι αν δεν ακούσουμε τι είναι αυτό που προβληματίζει εσάς, […]
0
