Την 1η Νοεμβρίου 1755, ανήμερα της Ημέρας των Αγίων Πάντων, η Λισαβόνα ξύπνησε σε ένα σκηνικό απόλυτης καταστροφής. Ήταν περίπου 9:40 το πρωί όταν η γη άρχισε να σείεται με μια δύναμη που η Ευρώπη δεν είχε ξαναζήσει. Οι περισσότεροι κάτοικοι βρίσκονταν στις εκκλησίες για τη λειτουργία. Μέσα σε λίγα λεπτά, οι μεγαλοπρεπείς ναοί μετατράπηκαν σε τόπους μαζικού θανάτου. Η πορτογαλική πρωτεύουσα, τότε μία από τις πλουσιότερες και λαμπρότερες πόλεις του κόσμου, κατέρρευσε κυριολεκτικά. Σύγχρονες εκτιμήσεις ανεβάζουν το μέγεθος του σεισμού κοντά στα 9 Ρίχτερ — μια αδιανόητη ένταση. Όμως η καταστροφή δεν περιορίστηκε στο σεισμό. Ακολούθησε μια τριπλή συμφορά: πρώτα ο σεισμός, έπειτα το τσουνάμι και, τέλος, οι φωτιές που έκαψαν τα ερείπια. Καθώς οι επιζώντες έτρεχαν προς το λιμάνι για να σωθούν, η θάλασσα απλώθηκε προς τα έξω, «εξαφανίστηκε» για λίγα λεπτά και ύστερα γύρισε πίσω με τρομακτική δύναμη. Τα κύματα χτύπησαν τη Λισαβόνα παρασύροντας ανθρώπους, καράβια και ολόκληρα κτίρια. Σχεδόν αμέσως, φωτιές άρχισαν να ξεσπούν από κεριά, […]
0
