Στη νότια Πελοπόννησο, το ελληνικό έλατο αποτελεί έναν επιβλητικό και αναγνωρίσιμο χαρακτήρα των ορεινών δασών της περιοχής. Τα αργά αναπτυσσόμενα, βαθιά πράσινα κωνοφόρα έχουν καθορίσει για γενιές τα δάση σε μεγάλα υψόμετρα, επιβιώνοντας σε δύσκολα εδάφη και βραχώδεις πλαγιές. Είναι από τα πιο ανθεκτικά είδη της χώρας, ικανά να αντέχουν στην ξηρασία, τα έντομα και τις πυρκαγιές που περιοδικά πλήττουν τα μεσογειακά οικοσυστήματα. Αυτά τα ελληνικά δάση συνυπάρχουν με τη φωτιά εδώ και πολλά χρόνια. Έτσι, όταν ο Δημήτριος Αβτζής, ανώτερος ερευνητής στο Δασικό Ερευνητικό Ινστιτούτο της ΕΛΓΟ Δήμητρα, στάλθηκε να καταγράψει τις συνέπειες μιας ανοιξιάτικης πυρκαγιάς στην περιοχή, η αποστολή του δεν φαινόταν καθόλου ασυνήθιστη. Είχε περπατήσει σε αμέτρητα καμένα τοπία, εντοπίζοντας τις αναμενόμενες περιοχές με μεγάλη θνησιμότητα, καθώς και τα δέντρα που επέζησαν της πυρκαγιάς. Αυτή τη φορά, όμως, κάτι φάνηκε αμέσως διαφορετικό. Η έκταση της καταστροφής ήταν πρωτοφανής. Καθώς ο Αβτζής και οι συνεργάτες του προχωρούσαν μέσα στα δάση, η γνωστή εικόνα ενός δάσους μετά τη φωτιά […]
0
