Στις 28 Δεκεμβρίου 1919, ο Όμιλος των Ελληνίδων Σοσιαλιστριών καλεί τις γυναίκες της Αθήνας και του Πειραιά σε σύσκεψη για να συζητηθεί ανοιχτά ένα αίτημα που, για την Ελλάδα της εποχής, ακούγεται σοκαριστικό: η παροχή ψήφου στις γυναίκες. Μια κίνηση που δεν είναι απλώς «προοδευτική», αλλά βαθιά πολιτική, γιατί έρχεται σε σύγκρουση με μια κοινωνία που έχει μάθει να ταυτίζει τη δημόσια σφαίρα με το ανδρικό προνόμιο. Η καθιέρωση των πολιτικών δικαιωμάτων της γυναίκας υπήρξε το μεγαλύτερο ίσως αγκάθι της ανδροκρατούμενης κοινωνίας, ένας πονοκέφαλος που κάποια στιγμή γίνεται σαφές πως οι χώρες της Δύσης δεν μπορούν να επιμένουν να αγνοούν. Τα ευρωπαϊκά κράτη αρχίζουν σιγά σιγά και συχνά απρόθυμα να νομοθετούν υπέρ της γυναικείας ψήφου, μέσα σε κλίμα αντιδράσεων και οξυμένων αντεγκλήσεων. Στην Ελλάδα, η αντίθεση φαίνεται ακόμη πιο έντονα αν τη δεις σε χρονολογία: η ανδρική καθολική ψηφοφορία έχει κατοχυρωθεί ήδη από το Σύνταγμα του 1864, όμως οι Ελληνίδες θα φτάσουν να ψηφίσουν σε βουλευτικές εκλογές σχεδόν έναν αιώνα […]
0
