Στις κινηματογραφικές πρεμιερες της εβδομάδας ο Ντάνιελ Ντέι Λούις επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του γιου του.
Στους κινηματογραφους ο Ράσελ Κρόου και ο Ράμι Μάλεκ πρωταγωνιστούν σε ένα ιστορικό δράμα για την περιβόητη Δίκη της Νυρεμβέργης, ο Παρκ Τσαν-γουκ («Oldboy») υπογράφει μια αιματοβαμμένη αντικαπιταλιστική σάτιρα, και ο Έντγκαρ Ράιτ διασκευάζει το «Running Man» του Στίβεν Κινγκ.
Ανεμώνη (Anemone)
Σκηνοθεσία: Ρόναν Ντέι Λιούις
Παίζουν: Ντάνιελ Ντέι Λιούις, Σον Μπιν, Σαμάνθα Μόρτον, Σάμιουελ Μπότομλι
Περίληψη: Με φόντο τη Βόρεια Αγγλία, ένας μεσήλικας άντρας ξεκινά ταξίδι στο δάσος με σκοπό να επανενωθεί με τον ερημίτη αδερφό του. Οι δυο τους συνδέονται από ένα μυστηριώδες και πολύπλοκο παρελθόν, στιγματισμένο από ένα συμβάν, που τους συγκλόνισε μερικές δεκαετίες νωρίτερα.
Μετά από οκτώ χρόνια απουσίας, ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη, συνυπογράφοντας το σενάριο και πρωταγωνιστώντας στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του γιου του, Ρόναν Ντέι-Λιούις.
Ο Ρέι, ένας πρώην στρατιώτης, ζει εδώ και είκοσι χρόνια εξαφανισμένος — αυτοεξόριστος σε άγνωστη τοποθεσία στα δάση της Βόρειας Ιρλανδίας. Η πρώην σύντροφός του, η Νέσα, μεγαλώνει τον γιο τους, Μπράιαν, με τη βοήθεια του αδελφού του, Τζεμ. Εκείνη συχνά τους στέλνει γράμματα, ελπίζοντας πως κάποτε θα επιστρέψει και θα ασχοληθεί με το παιδί. Όταν ο Μπράιαν πλέον βρεθεί σε δύσκολη κατάσταση, ο Τζεμ αποφασίζει να πάει να τον βρει και να του υπενθυμίσει το χρέος του. Η συνάντηση των δύο αδερφών ξυπνάει παλιά τραύματα και αναμνήσεις από ένα παρελθόν που έχει στιγματίσει για πάντα τον Ρέι, ο οποίος έχει καταδικάσει τον εαυτό του σε μια τιμωρία, αναζητώντας τη λύτρωση.
Η ανεμώνη είναι το λουλούδι που κλείνει τα πέταλά του μπροστά στην καταιγίδα· κάπως έτσι και ο Ρέι είναι ένας μοναχικός άνδρας, που αποτραβιέται από τον κόσμο συνειδητά για να προστατευτεί και να ιανθεί. Η κακοποίηση που υπέστη, αλλά και τα χρόνια που πέρασε στον στρατό συμμετέχοντας στις διαμάχες Άγγλων με τον IRA, τον έχουν σημαδέψει ανεξίτηλα και τον έχουν μετατρέψει σε έναν ερημίτη, που μέσα στη φύση αναζητάει όχι τη συγχώρεση, αλλά τον εξαγνισμό. Η ιστορία του Ρέι φαίνεται πως γοήτευσε τον Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, που αποφάσισε να αναιρέσει για μια ακόμα φορά την απόφασή του να εγκαταλείψει την υποκριτική και να επιστρέψει στο σετ για χάρη του γιου του, όπως είχε κάνει στο παρελθόν και για τη γυναίκα του, Ρεμπέκα Μίλερ.
Ο Ρόναν Ντέι-Λιούις, που είναι ζωγράφος, επένδυσε εικαστικά στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και άφησε στον πατέρα του να κάνει τη βαριά δουλειά, δηλαδή να αποτυπώσει το τραύμα και την εσωτερική πορεία ενός «αμαρτωλού», που δεν ξέρει αν πρέπει να μετανιώσει. Η σχέση πατέρα–γιου, αλλά και των δύο αδελφών, πρωταγωνιστούν σε αυτή τη, κατά βάση, διαλογικά άνιση ταινία, που μετά από μια αμήχανη εισαγωγή παραδίδεται αποκλειστικά στην υποκριτική του Λιούις. Οι δυνατοί του μονόλογοι, που ακούει με μια σιωπηλή εκφραστικότητα ο πολύ καλός Σον Μπιν, που όμως μένει ανεκμετάλλευτος από το σενάριο, δίνουν τον τόνο σε ένα υπαρξιακό φιλμ με πολιτικό υπόβαθρο, που η αλήθεια είναι πως χωρίς τον Λιούις θα έχανε το ενδιαφέρον από το πρώτο μισάωρο.
Νυρεμβέργη (Nuremberg)
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Βάντερμπιλτ
Παίζουν: Ράσελ Κρόου, Ράμι Μάλεκ, Μάικλ Σάνον, Τζον Σλάτερι, Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ, Κόλιν Χανκς
Περίληψη: Στη μεταπολεμική Γερμανία, ένας Αμερικανός ψυχίατρος πρέπει να αποφασίσει αν οι Ναζί κρατούμενοι είναι σε θέση να δικαστούν για εγκλήματα πολέμου και βρίσκεται αντιμέτωπος με μια περίπλοκη διανοητική και ηθική μάχη με τον Χέρμαν Γκέρινγκ, το δεξί χέρι του Χίτλερ.
Δικαστικό δράμα για τις δίκες των εγκληματιών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με λαμπερό καστ.
Αμέσως μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς αποκαλύπτονται οι φρικαλεότητες του Ολοκαυτώματος, οι Σύμμαχοι — με επικεφαλής τον εισαγγελέα των ΗΠΑ, δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου Ρόμπερτ Χ. Τζάκσον — αποφασίζουν να οδηγήσουν σε δίκη ηγετικά στελέχη του Τρίτου Ράιχ, μεταξύ των οποίων ο Ρούντολφ Ες, που προσποιείται ότι πάσχει από αμνησία, και ο δεύτερος τη τάξει μετά τον Χίτλερ, ο Χέρμαν Γκέρινγκ, ο οποίος αρνείται ότι γνώριζε όσα συνέβαιναν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στόχος των Συμμάχων είναι να θεσπίσουν διεθνείς κανόνες δικαίου για τους εγκληματίες πολέμου και να διασφαλίσουν πως οι θηριωδίες αυτές θα αποτελέσουν παράδειγμα προς αποφυγή για την ανθρωπότητα.
Έτσι, αναθέτουν στον στρατιωτικό ψυχίατρο Ντάγκλας Κέλι να αξιολογήσει τους κρατούμενους και να κρίνει κατά πόσο είναι ψυχικά ικανοί να παρουσιαστούν ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου. Ο Κέλι, που επιδιώκει να κατανοήσει πώς μπορεί ένας άνθρωπος να μεταμορφωθεί σε τέρας, γοητεύεται από τον οξυδερκή Γκέρινγκ και επιχειρεί να γνωρίσει ακόμη και την οικογένειά του, για να οδηγηθεί τελικά στην οδυνηρή αλήθεια: ότι οι συνηθισμένοι άνθρωποι μπορούν να διαπράξουν ασυνήθιστο κακό.
Βασισμένος στο βιβλίο «Ο Ναζί και ο Ψυχίατρος» του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζακ Ελ-Χάι — το οποίο περιγράφει την αληθινή σχέση ανάμεσα στον Κέλι και τους κατηγορούμενους του Γ΄ Ράιχ, καθώς και όσα διαδραματίστηκαν στη Δίκη της Νυρεμβέργης το 1946 — ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Τζέιμς Βάντερμπιλτ αναλαμβάνει ένα δύσκολο έργο: να αναπτύξει τη θεωρία του Κέλι, που δεν διαφέρει ουσιαστικά από την περιβόητη «κοινοτοπία του κακού» της Χάνα Άρεντ.
Ο Βάντερμπιλτ επιλέγει μια ακαδημαϊκή προσέγγιση και ψυχολογική ανάλυση των χαρακτήρων του, η οποία, δυστυχώς, σε τόσο σύνθετα ζητήματα μπορεί να αποδειχθεί έως και επικίνδυνη. Το αν οι Ναζί είχαν ένα ανθρώπινο πρόσωπο, αν πονούσαν, αγαπούσαν τις οικογένειές τους και είχαν ευάλωτες πλευρές, μπορεί να είναι αληθές· όμως, γιατί αυτό πρέπει να μας αφορά σήμερα; Και πώς μπορεί να στηρίξει μια καθαρά φιλοσοφική και πολιτική θεώρηση του κακού;
Ο θεατής χρειάζεται να υπομείνει αρκετά μέχρι να φτάσει στη δίκη, όπου αναπτύσσεται η βασική ιδέα του Κέλι και τίθεται το ουσιαστικό ερώτημα γύρω από τη σύγχρονη δημοκρατία, τους νόμους που θεσπίζει για να προστατεύσει την ανθρωπότητα από την επανάληψη τέτοιων φρικαλεοτήτων, και τον τρόπο με τον οποίο οφείλει τελικά να λειτουργεί το δίκαιο.
Ευτυχώς, ο Ράσελ Κρόου αποκαλύπτει τόσο τη γοητευτική πλευρά όσο και τη μεγαλομανία του Γκέρινγκ, ενώ ο Ράμι Μάλεκ δημιουργεί το πορτρέτο ενός άνδρα, που προσπαθεί να κατανοήσει το «τέρας», χωρίς να απωλέσει την πίστη του στην ανθρωπότητα.
Καμία Άλλη Επιλογή (No Other Choice)
Σκηνοθεσία: Παρκ Τσαν-γουκ
Παίζουν: Λι Μπιόνγκ-χον, Σον Γιε-τζιν, Λι Σανγκ-μιν, Τσα Σουνγκ-γον
Περίληψη: Ένας επί χρόνια άνεργος άντρας, όταν του παρουσιάζεται η ευκαιρία να προσληφθεί επιτέλους, αποφασίζει να πάρει δραστικά μέτρα και να εξαλείψει τον ανταγωνισμό του.
Ο ριζοσπαστικός Παρκ Τσαν-γουκ («Oldboy») υπογράφει μια μαύρη αντικαπιταλιστική σάτιρα, που έχει ενθουσιάσει το κοινό των διεθνών φεστιβάλ.
Ο Μαν-σου τα έχει όλα στη ζωή του: μια όμορφη και δυναμική σύζυγο, δύο χαρισματικά παιδιά, μια δουλειά που απολαμβάνει και ένα ιδανικό σπίτι, στο οποίο ξεχωριστή θέση καταλαμβάνει το θερμοκήπιο με τα αγαπημένα του φυτά. Όμως η εταιρεία στην οποία δουλεύει επί είκοσι πέντε χρόνια συγχωνεύεται με μια αμερικανική, που αποφασίζει να προβεί σε απολύσεις — κι έτσι ο Μαν-σου βρίσκεται ξαφνικά άνεργος. Η γυναίκα του κάνει όλες τις απαραίτητες κινήσεις για να προσαρμοστούν στη νέα τους πραγματικότητα, ενώ ο ίδιος περνά συνεντεύξεις για δουλειά, στις οποίες κανείς δεν τον προσλαμβάνει, καθώς ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος. Αναζητώντας ταυτόχρονα ψυχολογική υποστήριξη σε ομάδες για ανέργους, ο Μαν-σου αποφασίζει πως πρέπει να εξολοθρεύσει τους αντιπάλους του με κάθε τρόπο.
Ο Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης προσφέρει τη δική του αιματοβαμμένη εκδοχή πάνω στο μπεστ σέλερ του Ντόναλντ Ε. Γουέστλεϊκ «Το Τσεκούρι», που είχε εμπνεύσει και τον Κώστα Γαβρά — μάλιστα, η γυναίκα και ο γιος του τελευταίου έχουν εδώ αναλάβει την παραγωγή. Όμως ο Παρκ δεν επιλέγει τους υπαινικτικούς τόνους και την αδιόρατη ειρωνεία του προκατόχου του· αντίθετα, θεωρεί δεδομένο πως το καπιταλιστικό σύστημα είναι τόσο βίαιο, που μπορεί να οδηγήσει μόνο σε οριακές καταστάσεις.
Έτσι, με την απίστευτη δεξιοτεχνία του, στήνει μια αιματοβαμμένη σάτιρα με splatter χιούμορ, που βάζει στο στόχαστρο το αδηφάγο κεφάλαιο, αλλά και τον συντηρητισμό της χώρας του, όπου οι παραδοσιακές αρχές — σύμφωνα με τις οποίες ο άνδρας είναι αυτός που πρέπει να φροντίζει για την οικογένεια — μετατρέπονται τελικά σε μια μορφή υπόγειας, καταστροφικής εξουσίας.
Στο πολύχρωμο και απολαυστικό σύμπαν όμως του Παρκ, η γυναικεία οξυδέρκεια και πρακτικότητα λειτουργούν ως από μηχανής θεός σε ένα ανατρεπτικό φινάλε. Ο Λι Μπιόνγκ-χον, που οι περισσότεροι ίσως γνωρίζουν από το «Squid Game», με το μελαγχολικό βλέμμα και το μπουφόνικο στυλ που παραπέμπει σε φιγούρες του βωβού κινηματογράφου, γίνεται ένα σύμβολο, που μας υπενθυμίζει συνεχώς ότι στη θέση του Μαν-σου θα μπορούσε να βρεθεί ο καθένας από εμάς — και μας κάνει να αναρωτηθούμε μέχρι πού θα μπορούσαμε να φτάσουμε αν μέναμε άνεργοι.
Ο Άτρωτος (The Running Man)
Σκηνοθεσία: Έντγκαρ Ράιτ
Παίζουν: Γκλεν Πάουελ, Τζος Μπρόλιν, Κόλμαν Ντομίνγκο, Μάικλ Σέρα, Γουίλιαμ Χ. Μέισι, Κέιτι Ο Μπράιαν
Περίληψη: Σε μια δυστοπική Αμερική του μέλλοντος, κατάδικοι παίρνουν μέρος σε ένα τηλεπαιχνίδι επιβίωσης και μάχονται μέχρι θανάτου για να κερδίσουν την ελευθερία τους.
Ο Έντγκαρ Ράιτ («Baby Driver», «Καυτοί και Άσφαιροι», «Συνέβη στο Σόχο») διασκευάζει το «Running Man» του Στίβεν Κινγκ.
Σε μια μελλοντική κοινωνία, το τηλεοπτικό σόου «Ο Άτρωτος» είναι το μεγαλύτερο hit, όπου οι διαγωνιζόμενοι πρέπει να επιβιώσουν τριάντα μέρες κυνηγημένοι από επαγγελματίες δολοφόνους. Κάθε τους κίνηση παρακολουθείται από ένα αιμοδιψές κοινό, και κάθε μέρα επιβίωσης φέρνει μεγαλύτερη χρηματική ανταμοιβή. Ο εργάτης Μπεν Ρίτσαρντς, απελπισμένος να σώσει την άρρωστη κόρη του, πείθεται από τον γοητευτικό και αδίστακτο παραγωγό Νταν Κίλιαν να συμμετάσχει. Η τόλμη, το ένστικτο και η πυγμή του Μπεν τον κάνουν είδωλο του κοινού – και απειλή για ολόκληρο το σύστημα. Καθώς η τηλεθέαση εκτοξεύεται, πρέπει να ξεγελάσει όχι μόνο τους Κυνηγούς, αλλά και ένα έθνος που απολαμβάνει την αποτυχία του.
Το βιβλίο του Κινγκ, με το αιχμηρό του σχόλιο για τη βία ως θέαμα και την κοινωνική χειραγώγηση, είχε ήδη μεταφερθεί στο σινεμά το 1987 από τον Πολ Μάικλ Γκλέιζερ με τον Άρνολντ Σβατζενέγκερ. Ο Ράιτ, θαυμαστής του Κινγκ, μένει πιστός στο πνεύμα του βιβλίου: στην κριτική της τηλεοπτικής εμμονής με τη βία, στην εξουσία που ασκεί το θέαμα πάνω στη μάζα, και στην αγωνία ενός ανθρώπου που παλεύει να επιβιώσει μέσα σε ένα απάνθρωπο σύστημα.
Με τους σπιντάτους ρυθμούς και την καλοκουρδισμένη σκηνοθεσία του, ο Ράιτ δημιουργεί σασπένς, αλλά δεν επιστρατεύει πλήρως το δαιμονικό του χιούμορ και την υπαινικτική ειρωνεία προηγούμενων ταινιών του. Έτσι, συχνά υποκύπτει στα κλισέ των action movies, και τελικά, παρά το ενδιαφέρον θέμα, η προβληματική της ταινίας δεν πρωτοτυπεί, αφού ανάλογες δυστοπικές αλληγορίες έχουν παρουσιαστεί σε «Hunger Games» και «Squid Game» με περισσότερο πάθος.
The Exit 8
Σκηνοθεσία: Γκένκι Καουαμούρα
Παίζουν: Καζουνάρι Νινομίγια, Νάνα Κομάτσου, Γιαμάτο Κότσι, Νάρου Ασανουμά
Περίληψη: Σε έναν υπόγειο σταθμό τρένου, ο «Χαμένος Άντρας» είναι παγιδευμένος σε έναν ατελείωτο διάδρομο. Για να διαφύγει, θα πρέπει να ακολουθήσει μια σειρά κανόνες.
Ιαπωνική ταινία τρόμου, βασισμένη στο ομώνυμο βιντεοπαιχνίδι.
Ένας άνδρας, παγιδευμένος σε έναν ατελείωτο διάδρομο του μετρό, ξεκινά να βρει την Έξοδο 8. Οι κανόνες της αποστολής του είναι απλοί: να μην παραβλέψει τίποτα που να ξεφεύγει από το συνηθισμένο. Αν ανακαλύψει μια ανωμαλία, πρέπει να γυρίσει αμέσως πίσω· αν δεν ανακαλύψει τίποτα, συνεχίζει. Όμως ακόμη και μια μικρή παράλειψη θα τον στείλει πίσω στην αρχή. Θα καταφέρει άραγε ποτέ να φτάσει στον στόχο του;
Η ταινία διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου σε έναν υπόγειο διάδρομο του μετρό στο Τόκιο. Όπως το «Ουγκέτσου Μονογκατάρι» του Μιζογκούτσι ή στη «Λάμψη» του Κιούμπρικ, ο θεατής βιώνει ένα εφιαλτικό ταξίδι μέσα σε έναν λαβύρινθο, όπου ο χρόνος και ο χώρος παραμορφώνονται. Ο ατέρμονος διάδρομος λειτουργεί ως μεταφορά για τις καθημερινές μας ρουτίνες, ενώ οι ανωμαλίες συμβολίζουν τη λανθάνουσα ενοχή ή τις αμαρτίες του πρωταγωνιστή – ή της κοινωνίας γενικότερα. Όλοι περνάμε μέσα από αυτές τις φαινομενικά βαρετές ρουτίνες, ενώ συναντάμε διακριτικά σημάδια ότι κάτι «δεν πάει καλά» στον κόσμο. Μπορεί να φαίνονται σαν μικρά θραύσματα, αλλά αντανακλούν τη βαθύτερη πραγματικότητα.
Οπότε, τι κάνουμε; Αγνοούμε αυτά τα σημάδια και χανόμαστε σε έναν κόσμο χωρίς διέξοδο; Ή τα αναγνωρίζουμε και κατευθυνόμαστε προς το φως; Είτε το γνωρίζουμε είτε όχι, αυτή είναι μια απόφαση που παίρνουμε κάθε μέρα.
Jujutsu Kaisen: Εκτέλεση (Jujutsu Kaisen: Execution)
Σκηνοθεσία: Σόουτα Γκοσόζονο
Mε τις φωνές των: Νομπουνάγκα Σιμαζάκι, Γιουίτσι Νακαμούρα, Νταϊσούκε Ναμικάου, Τζούνγια Ενόκι, Μεγκούμι Ογκάτα, Σουμπαρού Κιμούρα, Τακαχίρο Σακουράι
Περίληψη: Η απελπισμένη αντιπαράθεση μεταξύ των δύο αγαπημένων μαθητών του Satoru Gojo έρχεται στη μεγάλη οθόνη.
Νέο anime σίκουελ του εξαιρετικά δημοφιλούς franchise.
Ένα πέπλο πέφτει ξαφνικά πάνω από την πολυσύχναστη περιοχή της Shibuya, εν μέσω του θορυβώδους πλήθους που γιορτάζει το Halloween, παγιδεύοντας αμέτρητους πολίτες στο εσωτερικό της. Ο Satoru Gojo, ο ισχυρότερος μάγος εξορκισμών, μπαίνει στο χάος. Όμως τον περιμένουν χρήστες κατάρας και πνεύματα που σχεδιάζουν να τον εγκλωβίσουν. Ο Yuji Itadori, συνοδευόμενος από τους συμμαθητές του και άλλους κορυφαίους μάγους εξορκισμών, συμμετέχει σε μια άνευ προηγουμένου σύγκρουση.
Στον απόηχό της, δέκα αποικίες στην Ιαπωνία μετατρέπονται σε άνδρα καταραμένων, βάσει ενός σχεδίου που ενορχηστρώνει ο Noritoshi Kamo, ο πιο κακός μάγος όλων των εποχών. Καθώς ξεκινά ο θανατηφόρος Αγώνας Εξόντωσης, ο μάγος ειδικής κατηγορίας Yuta Okkotsu αναλαμβάνει την εκτέλεση του Yuji για τα εγκλήματα που του αποδίδονται.
Η σειρά anime JUJUTSU KAISEN, σε παραγωγή της TOHO Animation, βασίζεται στο ομώνυμο best-seller manga του Gege Akutami, που δημοσιεύθηκε στο Weekly Shonen Jump της Shueisha και προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2020. Από τότε έχει γίνει ένα πραγματικό παγκόσμιο φαινόμενο της ποπ κουλτούρας. Η εξαιρετικά δημοφιλής σειρά ολοκλήρωσε τη δεύτερη σεζόν της τον Δεκέμβριο του 2023 και βραβεύτηκε ως «Anime της Χρονιάς» στα Crunchyroll Anime Awards του 2024.
Λο
Σκηνοθεσία: Θανάσης Βασιλείου
Περίληψη: Ένα ταξίδι στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, μέσα από το προσωπικό βίωμα του σκηνοθέτη Θανάση Βασιλείου.
Προσωπικό ντοκιμαντέρ με πολιτική χροιά του Θανάση Βασιλείου.
Όταν ο σκηνοθέτης επιστρέφει στο διαμέρισμα της παιδικής του ηλικίας μετά από τον θάνατο της μητέρας του, βρίσκεται αντιμέτωπος με μυστικά που βαραίνουν την ιστορία όχι μόνο της οικογένειάς του, αλλά ολόκληρης της σύγχρονης Ελλάδας. Έτσι ξεκινά ένα ταξίδι—προσωπικό ημερολόγιο- ανάμεσα στα αόρατα ίχνη που ενώνουν την πόλη και τους ανθρώπους με το παρελθόν τους.
Μια βαθιά προσωπική ταινία, κινηματογραφικά λιτή και συναισθηματικά βαθιά, για όλους τους τρόπους με τους οποίους η συναισθηματική μνήμη συμπορεύεται με τη συλλογική, για το τραύμα, τη σιωπή που βιώνεται σαν ενοχή, την αγάπη και, τελικά, την αποδοχή.
Το ντοκιμαντέρ έκανε πρεμιέρα στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, κέρδισε το Βραβείο ΕΚΚΟΜΕΔ πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη (Ελληνικό Πρόγραμμα), ενώ απέσπασε επίσης το Χρυσό Στεφάνι της Μεγίστης (Grand Prix) και το Βραβείο «Οδυσσέας» για το καλύτερο ντοκιμαντέρ Έλληνα σκηνοθέτη της Διασποράς στο 10ο Beyond Borders — Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου.
Δεσποινίς Μόξι: Η Οδύσσεια μιας Γάτας (Miss Moxy)
Σκηνοθεσία: Φίνσεντ Μπαλ & Βιπ Φερνόι
Με τις φωνές των (στα ελληνικά): Νικολέτας Κουνενιδάκη, Ανδρέα Ευαγγελάτου, Γεωργίας Ιωαννίδου, Βασιλικής Σούτη, Ακίνδυνου Γκίκα κ.α
Περίληψη: Η ιστορία μιας γάτας, που εξαφανίστηκε στη Γαλλία και έναν χρόνο αργότερα επανεμφανίστηκε απροσδόκητα στο σπίτι της στην Ολλανδία.
Animation περιπέτεια, βασισμένη στην αληθινή ιστορία μίας γατούλας που το έσκασε από την οικογένειά της σε διακοπές στη Γαλλία, αλλά βρήκε τον δρόμο της για το σπίτι… στην Ολλανδία!
Όταν η Μόξι, μια σκανταλιάρα γάτα, χάνεται κατά λάθος στις οικογενειακές διακοπές στη Γαλλία, ξεκινά μια τρελή και συγκινητική περιπέτεια για να επιστρέψει στη μικρή της φίλη. Στην πορεία, μαθαίνει πως οι πιο αναπάντεχες φιλίες γράφουν τις πιο ηρωικές ιστορίες.
