Σαν σήμερα, το 1825, η «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» δημοσιεύει για πρώτη φορά ένα ποίημα που έμελλε να ξεπεράσει τα όρια της λογοτεχνίας και να γίνει διαχρονικό σύμβολο του Ελληνισμού: τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού. Ο Σολωμός, μόλις 25 ετών, συγκλονισμένος από τις μάχες και τις θυσίες της Ελληνικής Επανάστασης, γράφει το έργο στη Ζάκυνθο, τον Μάιο του 1823. Οι 158 τετράστιχες στροφές του, γραμμένες σε τροχαϊκό ρυθμό, αποτελούν έναν ύμνο προς την ίδια την Ελευθερία — όχι ως αφηρημένη έννοια, αλλά ως ζωντανή και ματωμένη μορφή. Μέσα στους στίχους ζωντανεύουν σκηνές από την Άλωση της Τριπολιτσάς, τα Δερβενάκια και το Μεσολόγγι, που μετατρέπονται σε διαχρονικά σύμβολα ανδρείας και πίστης. Το 1828, ο Κερκυραίος συνθέτης Νικόλαος Μάντζαρος μελοποιεί το ποίημα για τετράφωνη ανδρική χορωδία, αντλώντας έμπνευση από λαϊκά μουσικά μοτίβα. Ύστερα από αρκετές επεξεργασίες, το 1865, με Βασιλικό Διάταγμα του Γεωργίου Α΄, η σύνθεση του Μάντζαρου καθιερώνεται ως επίσημος Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας. Έναν αιώνα αργότερα, το […]
0
