Σαν σήμερα το 1955, ο θάνατος του πρωθυπουργού Αλέξανδρου Παπάγου αφήνει ένα κενό εξουσίας που κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πώς θα καλυφθεί. Οι περισσότεροι πολιτικοί και δημοσιογράφοι της εποχής θεωρούσαν δεδομένο ότι η διαδοχή θα κατευθυνθεί προς τους αντιπροέδρους της κυβέρνησης, τον Στέφανο Στεφανόπουλο ή τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο. Ωστόσο, το Παλάτι επιφύλασσε μια έκπληξη. Ο βασιλιάς Παύλος, παρά τις προσδοκίες και τα «φαβορί», κάλεσε τον τότε υπουργό Δημοσίων Έργων, Κωνσταντίνο Καραμανλή, και του ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Η επιλογή αυτή αιφνιδίασε την πολιτική τάξη και την κοινή γνώμη, καθώς ο Καραμανλής δεν συγκαταλεγόταν στα κορυφαία στελέχη της ΕΡΕ. Δεν άργησαν να ξεσπάσουν αντιδράσεις και σφοδρές επικρίσεις, με τον Τύπο και την αντιπολίτευση να μιλούν για ξεκάθαρη «παλατιανή παρέμβαση». Παρά τον αρχικό σάλο, ο Καραμανλής κατάφερε μέσα σε λίγες ημέρες να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής. Με γρήγορες κινήσεις, πολιτικό θάρρος και ένα όραμα εκσυγχρονισμού, άρχισε να διαμορφώνει το προσωπικό του αποτύπωμα στην ελληνική πολιτική σκηνή. Η «ξαφνική» […]
0
