Στις 8 Αυγούστου του 1303, ένας ισχυρός σεισμός έπληξε την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Η πόλη, άλλοτε λίκνο του ελληνιστικού κόσμου και σημείο συνάντησης πολιτισμών, έβλεπε εκείνη τη μέρα να σωριάζεται στη γη ένα από τα πιο εντυπωσιακά και εμβληματικά δημιουργήματα του ανθρώπινου πνεύματος: ο Φάρος της Αλεξάνδρειας. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο από ένας πύργος φωτός για τους ναυτικούς. Ήταν ένα αρχιτεκτονικό θαύμα, ένα τεχνολογικό κατόρθωμα και ταυτόχρονα ένα σύμβολο του ελληνιστικού οράματος – εκείνης της εποχής όπου η επιστήμη, η τέχνη και η μηχανική σμίλευαν μαζί τον κόσμο. Χτισμένος πάνω στο νησάκι Φάρος, απέναντι από το λιμάνι της Αλεξάνδρειας, ο ομώνυμος φάρος υψωνόταν για αιώνες με επιβλητικότητα, φτάνοντας σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις τα 100 με 130 μέτρα σε ύψος. Ένα από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, ο Φάρος ήταν ο τρίτος ψηλότερος ανθρώπινος οικοδομικός επίτευγμα της αρχαιότητας (μετά τις πυραμίδες της Γκίζας). Κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. κατά την περίοδο της δυναστείας των Πτολεμαίων, πιθανώς υπό τον Πτολεμαίο […]
