Στις 9 Νοεμβρίου 1989, το Βερολίνο ζει μία από τις πιο καθοριστικές στιγμές της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας. Το Τείχος που χώριζε την πόλη για σχεδόν τριάντα χρόνια αρχίζει να υποχωρεί, όχι με στρατιωτικές εντολές ή συγκρούσεις, αλλά με ανθρώπινες φωνές, αγκαλιές, δάκρυα και χιλιάδες χέρια που σπάνε το τσιμέντο. Η στιγμή δεν είναι απλώς πολιτική. Είναι ένα ξέσπασμα ζωής. Το Τείχος είχε υψωθεί το 1961 από το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας με τη δικαιολογία της «προστασίας από τη δυτική προπαγάνδα». Στην πραγματικότητα, απέκοπτε ανθρώπους μεταξύ τους. Ολόκληρες οικογένειες χωρίστηκαν, φιλίες χάθηκαν, πάνω από 100 άνθρωποι σκοτώθηκαν προσπαθώντας να διαφύγουν. Η πόλη ζούσε σε δύο διαφορετικούς κόσμους: από τη μία η καθημερινότητα της κρατικής επιτήρησης, από την άλλη ο αέρας της κατανάλωσης και του δυτικού τρόπου ζωής. Στη δεκαετία του ’80, όμως, το καθεστώς αρχίζει να τρίζει. Η οικονομία δεν αντέχει, οι κοινωνικές πιέσεις μεγαλώνουν, στους δρόμους οργανώνονται διαδηλώσεις. Οι μεταρρυθμίσεις του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στη Σοβιετική Ένωση, οι έννοιες «περεστρόικα» και […]
0
